Eetbare balkons en vensterbanken, duurzaamheid in de wijk

Per toeval belandde ik tijdens de manifestatie van de Buurtalliantie bij de workshop Duurzaamheid in projecten. Ik wilde eigenlijk naar de workshop over Welzijn Nieuwe stijl, maar die zat overvol. Ik zocht een plekje om lekker even te zitten en schoof aan in een zaaltje waar wel plek was. Waar ging deze workshop eigenlijk over? Wat? Over eetbare balkons en vensterbanken? Hoor ik dat goed? Wat heeft dat nu weer te maken met de manifestatie en met leefbaarheid in buurten en wijken?

Mevrouw Bessie Schadee van het project Gezonde Gronden wist meteen mijn aandacht te trekken. ‘Ik doe aan sociale, ecologische en economische duurzaamheid met mijn projecten’, begon de kwieke oudere dame.  ‘Ik leid met geld van het regionale Fonds 1818 docenten op die op hun beurt weer mensen uitleggen hoe zij op hun balkons en op hun vensterbanken kruiden, groenten en andere gezonde voeding kunnen kweken. En alles duurzaam, he? De bakken, de spullen, alles is duurzaam.

Mensen krijgen meteen uitleg over gezonde voeding en gewoonten. We verzamelen lekkere, gezonde recepten van de producten die ze zelf kunnen kweken.’ Zij werkt voornamelijk in achterstandwijken. Een bijkomend voordeel van het project is dat zij mensen weet te activeren die voorheen weinig tot niet participeerden in de buurt. Er komen mensen van allerlei achtergronden en nationaliteiten. Sommigen spreken slecht Nederlands, maar leren door de cursus meteen een aardig woordje te spreken. Er ontstaan vriendschappen en duurzame contacten in de buurt.

Sociaal Duurzaam
Er zijn cursussen voor vrouwen, maar binnenkort starten ze ook in het Vadercentrum in de buurt. Het is dus in sociaal opzicht ook duurzaam te noemen. Bovendien kan het ook werk opleveren in de buurt. ‘Op een braakliggend terrein gaan we een tuin inrichten waar een biologische boer, gevlucht uit Darfur, aan de slag kan. Een jongere gaat in het kader van een afstudeerstage de boer ondersteunen. De corporatie heeft ons gevraagd het terrein te gebruiken en financiert dit traject. We gaan met onze docenten binnenkort in een verzorgingshuis ook aan de slag met oudere bewoners. Zij hebben interesse in het kweken van groenten in hun vensterbanken. Verse kruiden is toch iets anders dan geraniums, niet?’

Gezonde grond
Bessie Schadee ziet toekomst in de projecten. Ze schetst een toekomstbeeld waarin er nog meer mensen in steden wonen ten koste van het platteland. Stedelingen moeten ook allemaal eten, dus is het zaak ieder hoekje te gebruiken om producten te kweken. ‘In de V.S. spreekt men al over ‘food deserts’ in grote steden. Hiermee wordt bedoeld dat mensen met een beperkt inkomen, die in het centrum van een stad wonen,  geen auto  hebben, niet meer aan verse groenten kunnen komen. Al die supermarkten liggen een behoorlijk eindje uit de stad. 'Met mijn project zorg ik ervoor dat mensen uit hun eigen stad en regio kunnen eten van gezonde grond. Een gezonde bodem geeft gezonde planten, gezonde dieren en ook gezonde mensen’, zegt de gedreven Schadee. De kwieke dame geeft toe dat ze vannacht nog bezig was met een projectvoorstel en heel vaak tot laat in de avond bezig is met haar vrijwilligerswerk. Over duurzaamheid gesproken!  Zij zet zich vol passie in voor haar eetbare balkons. En die hebben meer met Welzijn te maken dan ik in het begin van de workshop had kunnen vermoeden.

Door Yvonne Witter, adviseur bij het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg. Binnen het Kenniscentrum richt zij zich op de thema's: klantparticipatie, woonvariaties, kleurrijk wonen, welzijn en zorg en buur(t)projecten.